De openbare ruimte in steden en dorpen, vooral in intensief bebouwde binnensteden, is grotendeels verhard. Als het regent, wordt het water dat op daken en straten valt, via straatkolken en het riool zo snel mogelijk afgevoerd. Buiten het zicht van bewoners en bezoekers. Nieuwbouwwijken hebben daarvoor meestal gescheiden rioolstelsels. Onder de straat stroomt regenwater af naar een infiltratievoorziening of naar vijvers, sloten, beken, grachten en kanalen. Bestaande wijken en binnensteden hebben meestal een gemengd stelsel voor regenwater én vuil water. Rioolstelsels zijn duur en vaak niet berekend op hevige regen: dan stroomt het riool over en komt onbehandeld afvalwater in het oppervlaktewater terecht. Andersom, als het een tijd niet regent, verdroogt de bodem en moeten bomen en groenstroken extra water krijgen. In een warme periode leidt een stenige omgeving bovendien tot hittestress. De bestaande watersystemen zijn met het merkbaar veranderende klimaat niet langer toereikend. 

Het is dringend nodig om de openbare ruimte op een andere manier in te richten. Bovengrondse afvoer van regenwater is daarbij de sleutel. Water wordt zichtbaar in de stad, zorgt voor verkoeling en bevordert biodiversiteit. De belasting op ondergrondse rioolstelsels wordt beperkt. Bovengrondse afvoer van regenwater betekent dat water via open goten, holle wegen en open waterlopen zichtbaar afstroomt naar groenstroken. Daar infiltreert het. Waar dat geen kwaad kan, blijft water na een hevige bui iets langer op straat staan: acceptatie is een deel van de oplossing. Bovengrondse afvoer lijkt eenvoudig, maar impliceert toepassing van andere technieken, materialen en ontwerpen. Ontwikkelaars, waterbeheerders en beheerders van de openbare ruimte komen in een andere verhouding tot elkaar te staan. Bewoners worden meer bij het waterbeheer en bij de inrichting van de openbare ruimte betrokken. 

Download de brochure